Al doende in de boomgaard buurten we nogal eens met mensen die voorbij komen of in de buurt bezig zijn. Afgelopen week ontmoette we Ad. Ad kwam het heggetje bij het kruis bijknippen. Meneer Vaes, die het kruis volgens Ad 'misschien wel al zijn hele leven' had bijgehouden, kon het werk er wegens omstandigheden niet meer bij hebben. Alle lof voor meneer Vaes die trouw al die jaren het kruis en plantsoentje eromheen netjes heeft gehouden. Ad zocht een nieuwe vrijwilliger voor het onderhoud. Hij vertelde dat in Nederweert zo'n 12 of 13 veldkruizen stonden die allemaal door vrijwilligers werden bijgehouden (misschien toch leuk om ze eens in beeld te brengen). Nadat we over en weer wat uitgewisseld hadden, werden we het er over eens dat we het plantsoentje allebei in de gaten zouden houden.
Toen we Ad vertelde over onze ene appel, vertelde hij ons over zijn honderden kilo's peren. Hij heeft twee perenbomen in een wei in Ospel die dit jaar enorm veel vrucht dragen. 'Ga je gang maar, ik heb er genoeg geplukt', zei hij. En zo konden wij, met onze eenjarige boomgaard, ons wentelen in de peren en ons een voorstelling maken van hoe het misschien ooit gaat worden. Met dank aan Ad!
 |
De peren. Het zijn heerlijke frisse handpeertjes waarvan we de naam niet weten.
Maar ze blijven ook goed heel als ze gekookt worden. Als iemand de naam weet dan horen we dat graag! |
 |
| Gekookte peertjes |
 |
| Perenvlaai met vlierbessensaus |
De perenvlaai is gemaakt van een linzenbodem. De peertjes zijn gekookt in vlierbessensap met suiker. En de vlierbessensaus is ingekookt sap met suiker. Overigens hebben we al al die jaren een vlierbessenstruik in de tuin waarvan we nooit geoogst hebben, hoe stom kun je zijn!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten