Perenjam

De peren zijn nog niet op en kleuren langzaam geel. We hebben al kilo's peren verwerkt door ze kort te stoven (echt heerlijk!), te persen, te ontsappen en tot gelei te verwerken (mierzoet, maar lekker voor in de yoghurt), uit de hand te eten en als vlaaivulling te gebruiken. Op naar de volgende oefening: het maken van perenjam. Iets dat me direct opviel is dat jam van peren niet echt bekend is in Nederlandse supermarkten. 

Perenjam, echt een feest!

Zou het moeilijk zijn dan? Nou, nee dus. Men neme de peren, schillen, even met de stamper tot grove stukken stampen, dan met de staafmixer pureren (ik snap nu ook waarom een diepe pan handig is...), op het vuur ermee en  een paar ingrediënten erbij.
Het duurt zeker vreselijk lang? Nou, weer nee dus. Een minuutje koken en in de potjes gieten. Dan de potjes draaien en dan luisteren naar klikkende dekseltjes. Gelukkig sparen we al een jaar jampotjes en hebben we een voorraadje in de kelder staan.
Het zal wel niet lekker zijn? Nou, alweer nee! Het is hier met stip het meest gebruikte boterhammenbeleg en wordt dik gesmeerd. Met veel fruit, weinig suiker en een volle smaak. Helaas zijn de peren nu op.....  

Sapketel

De peren worden langzaam rijper en we hebben de zaterdag vrijgehouden om er ‘iets mee te gaan doen’. We mochten een sapketel lenen bij tante Truus en oom Wel om te kijken wat het resultaat is. Eenvoudig klusje, peren in vieren snijden, water in de onderste pan en stomen maar. Het resultaat is een soort verdampt (en gecondenseerd) perenwater dat een goede basis is voor gelei of stroop.












Een beproefder recept was het maken van een appeltaart, maar dan gecombineerd met peren. We hebben een grote springvorm hiervoor met een doorsnede van 30 centimeter. En hoe groot de springvorm ook is, bij ons is die altijd te klein.

We kregen met de sapketel ook een paar kilo appels mee. Na het maken van de taart hebben we een deel van de appels koud geperst. Overigens zonder pers. Dus een beetje aangeprutst met de keukenmachine, een zeef en een opscheplepel. Het resultaat was er voor wat de smaak betreft niet minder om, maar deze manier van sap maken duurt te lang voor een paar glaasjes. We gaan op zoek naar een andere manier. 

Pruimen

Het kostte geen moeite om de pruimenoogst (met bij Jantje thuis pruimen als eieren zo groot…, maar wat voor kippen hadden ze daar?) van dit jaar binnen te slepen. De Hauszwetsch droeg al vrucht en alle vijf hingen ze nog tot aan het laatste moment aan de boom. Drie daarvan bleken echter al goedgekeurd en smakelijk gevonden door wespen. Een van de pruimen bleef achter in de wei, en daarmee werd het moeilijk delen (vier pruimen, en we zijn met vijf). De twee pruimen die nog helemaal gaaf waren, zijn wel een plaatje. En lekker ook! De oogst van volgend jaar mag dan ook iets groter worden, dan hebben we allemaal een hele ….

De opgepoetste pruimen hebben het formaat van de eieren van onze Hollandse krielen....

Van dat gedichtje van de pruimen kende ik, zoals velen waarschijnlijk, alleen de eerste twee regels. Ter lering ende vermaek hier het hele gedicht van Hiëronymus van Alphen uit 1779.

Jantje zag eens pruimen hangen,
O! als eieren zo groot.
't Scheen, dat Jantje wou gaan plukken,
Schoon zijn vader 't hem verbood.
Hier is, zei hij, noch mijn vader,
Noch de tuinman, die het ziet:
Aan een boom, zo vol geladen,
Mist men vijf, zes pruimen niet.
Maar ik wil gehoorzaam wezen,
En niet plukken; ik loop heen.
Zou ik om een hand vol pruimen
Ongehoorzaam wezen? Neen !

Voort ging Jantje, maar zijn vader,
Die hem stil beluisterd had,
Kwam hem in het lopen tegen
Vooraan op het middenpad.
Kom mijn Jantje, zei de vader,
Kom mijn kleine hartedief!
Nu zal ik u pruimen plukken,
Nu heeft vader Jantje lief.
Daarop ging Papa aan 't schudden,
Jantje raapte schielijk op.
Jantje kreeg zijn hoed vol pruimen,
En liep heen op een galop.

Perenvlaai met vlierbessensaus

Al doende in de boomgaard buurten we nogal eens met mensen die voorbij komen of in de buurt bezig zijn. Afgelopen week ontmoette we Ad. Ad kwam het heggetje bij het kruis bijknippen. Meneer Vaes, die het kruis volgens Ad 'misschien wel al zijn hele leven' had bijgehouden, kon het werk er wegens omstandigheden niet meer bij hebben. Alle lof voor meneer Vaes die trouw al die jaren het kruis en plantsoentje eromheen netjes heeft gehouden. Ad zocht een nieuwe vrijwilliger voor het onderhoud. Hij vertelde dat in Nederweert zo'n 12 of 13 veldkruizen stonden die allemaal door vrijwilligers werden bijgehouden (misschien toch leuk om ze eens in beeld te brengen). Nadat we over en weer wat uitgewisseld hadden, werden we het er over eens dat we het plantsoentje allebei in de gaten zouden houden.
Toen we Ad vertelde over onze ene appel, vertelde hij ons over zijn honderden kilo's peren. Hij heeft twee perenbomen in een wei in Ospel die dit jaar enorm veel vrucht dragen. 'Ga je gang maar, ik heb er genoeg geplukt', zei hij. En zo konden wij, met onze eenjarige boomgaard, ons wentelen in de peren en ons een voorstelling maken van hoe het misschien ooit gaat worden. Met dank aan Ad!

De peren. Het zijn heerlijke frisse handpeertjes waarvan we de naam niet weten.
Maar ze blijven ook goed heel als ze gekookt worden. Als iemand de naam weet dan horen we dat graag!

Gekookte peertjes

Perenvlaai met vlierbessensaus

De perenvlaai is gemaakt van een linzenbodem. De peertjes zijn gekookt in vlierbessensap met suiker. En de vlierbessensaus is ingekookt sap met suiker. Overigens hebben we al al die jaren een vlierbessenstruik in de tuin waarvan we nooit geoogst hebben, hoe stom kun je zijn!

Schaapjes!

Schaapjes!

Als een soort kers op de taart voelt het. De buren Bert en Brigit hebben hun schapen in onze wei gezet. Het zijn Kerry Hill schapen uit Noord Wales (jawel van de Hills of Kerry). Wit en zwart getekend en individueel herkenbaar aan hun tekening.Sinds 1992 ook geregistreerd in Nederland. De beestjes kennen de wei al van voor wij eigenaar werden; alleen de 25 fruitbomen erin zijn even wennen. Nu toch maar eens uitkijken naar een bankje, want het is zó leuk om naar te kijken!
Het werk is evenwel nog niet gedaan. De oude moestuin moet gespit om in oktober nog in te kunnen zaaien. Zou fijn zijn als de schapen daar beginnen met grazen maar of ze aardappelloof zo lekker vinden...?.