Water geven

'Aangezien de schrale oostenwind aanhoudt en een enkele bui niet voldoende diep in de bodem doordringt is het belangrijk dat de aanplant voldoende water ter beschikking krijgt. (...) Geadviseerd wordt om twee emmers per boom langzaam langs de stam in het plantgat te gieten. (...) Bij aanhoudende droogte wordt u geadviseerd om dit wekelijks te herhalen'.
Een sympathiek briefje van het IKL en een uitdaging voor ons. Vijfentwintig bomen, twee emmers water (= 20 liter per boom) = 500 liter water, zonder kraan in de buurt. De optie brandweer bellen valt af, dus op jacht naar waterreservoirs die in een auto passen. Bij de bouwmarkten blijkt de vraag nou niet echt heel vaak voor te komen.... Drie bouwmarkten en Intratuin verder zijn we twee regentonnen met tapkraantje en deksel rijker en ze passen naast elkaar in de klep van de auto.
Na de koffie vullen we de reservoirs en rijden voorzichtig richting Ospeldijk, via een route zonder drempels. Al voor de eerste bocht klotst het water de kofferbak in en worden de bomen van de Beatrixstraat van 40 liter voorzien. Hierna gaat het voorspoedig.

Vullen maar!

Goed bezig!

Water Executive Officer

Al met al werkt het goed. Met een stukje tuinslang aan het kraantje (Lang leve Gardenaspullen) vullen we de emmer en de gieter. Dat is nog eens de plantjes water geven! Stefan zorgt voor mooie dijkjes rond de plantgaten.

Het is geen straf dit wekelijks te herhalen, maar hopelijk eindigt de koude oostenwind een keer dit jaar en kunnen we eerste knoppen en bladeren gaan bewonderen.

Bomen in beeld

Om voor onszelf een beter beeld te krijgen waar welke bomen nu staan, hebben we hieronder een handig overzichtje gemaakt Het maakt in een oogopslag duidelijk waar de pruimen, appels, peren, kersen en walnoten staan.
In het weekend wilden Stefan, Jelle en Vienna ook graag de nieuwe aanwinst zien. Ze kijken uit naar de stoofperen, de Gieser wildeman. Die kennen ze nog goed van afgelopen najaar en winter. We hebben ze toen een paar keer klaargemaakt. Heerlijk, aldus de fijnproevers van de familie! Waarom zijn er daar geen twee van? De stoofperen waren overigens ook een groot succes als dessert op het kerstdiner.

Hoewel off-seizoen, het recept:
1 kg stoofperen (geschild), 50 gram suiker, water tot de peertjes net onder staan, 2 kleine stukjes pijpkaneel, 2 stukjes citroenschil (scheutje geconcentreerde citroen mag ook), 1 dl rode wijn.
Schil de peertjes (met een scherp mesje, en kijk uit voor je vingers. De schil is stevig). Leg de peertjes in een stoofpan met de overige ingrediënten. Aan de kook brengen en op een laag vuur 2 tot 4 uur stoven tot ze gaar zijn. Het kookvocht is dan wat dik en stroperig. Zo niet, schep de peertjes er dan uit en kook het stoofvocht in tot het stroperig is. Verwijder de kaneel en citroenschil, en klaar. Zowel warm als koud heerlijk.
Lekker bij winterkost (zoals jachtschotel) en super als dessert met vanille-ijs en slagroom!

Ingepland en ingeplant

Afgelopen week kregen we het bericht van Richard van het IKL dat binnen enkele dagen de bomen werden ingemeten. Het inmeten, tijdens een steenkoude dag eind februari, bleek moeilijker dan verwacht. In onze vlaaipunt laten bomen zich niet op lijnen zetten. Na wat uitmeten, plaatsen en verplaatsen van bamboestokken en overleg, kwam het beste voorstel: waarom zetten jullie ze niet in wild verband? Eureka!

Vandaag vrijdag 1 maart is de dag dat voor ons het voorjaar van start gaat. De vooruitzichten voor het weer zijn mooi (komende week meer dan 10 graden, zonnig), de Heggemussen en Winterkoningen zingen al volop, Sneeuwklokjes bloeien uitbundig en de vorst is uit de grond. Geen betere dag dus om de bomen geplant te krijgen. Om 8.15 uur waren de planters al daar, met de bomen, palen en boomkorven.
Het wilde verband mocht ik zelf vorm geven, grondboor in de hand en een van beide palen plaatsen. Het uiteindelijke beeld werd steeds zichtbaarder. Met passen en meten lukt het goed om de bomen niet op lijnen te krijgen en uiteindelijk staan de palen op de 25 locaties.

Eerst werden de palen in de grond geheid door middel van een kleine kraan. Door de laag met teelaarde gaat het als door boter. Daaronder echter is de grond maagdelijk en keihard. De machinist heeft het niet vaak meegemaakt, zo’n ‘rotsbodem’ in de buurt. De kleur van de onderlaag is roodbruin: ijzer of een harde veenlaag in de grond? Het duurt daardoor iets langer, maar binnen een uurtje staan ze toch alle 50.
Daarna werd de hamer vervangen door een graafbakje, dat precies tussen de palen past. Handig! En snel ook nog. De bomen werden geplant van klein in het zuiden naar groot in het noorden. Eerst de pruimen, dan de rest. De beide walnoten staat in de noordhoeken van het perceel.

In de middag zijn we nog even terug geweest! Het ziet al echt uit en lopen trots als pauwen door onze boomgaard (twee keer). De eerste keer dat we het echt zo mogen noemen, en lopend tussen het fruit voelt het nu echt als ‘van ons’. 

 Heien...

 Planten...

 Liefde is....