The finishing touch

De schapen kunnen nog niet in de wei, er ontbreekt nog een poort. Gelukkig is het zomervakantie en is er tijd om daar eens rustig aan te beginnen. Eerst een ontwerpje gemaakt en de benodigde hoeveelheid uitgemeten. De afmeting blijft spannend, het hek mag niet breder zijn dan 4 meter 14. En aan de slag...

Meten, zagen, schroeven

 

Vast!

Uitmikken

 

Ophangen

Passend! Niet gek voor een beginner...

En de naam is....

In de winter is Raymond druk bezig geweest met voorbereidingen. Daar plukken we nu de vruchten van (ha ha).

Als eerste onder het kopje 'biologische gewasbescherming' de oorwormenpotjes. Oorwormen eten per dag grote hoeveelheden bloedluis, bladluis, schildluis en rupsen. Pas als er een gebrek is aan luizen en dergelijke zal de oorworm jonge bladeren, bloemen en aangetaste vruchten eten. Om de oorwormpopulatie een veilig onderkomen te geven heeft Raymond potjes opgehangen met hooi erin. En nou maar afwachten of het werkt. Voor alle zekerheid hebben een potje opgehangen in de boom met onze ENIGE appel dit jaar: de Brabantse Bellefleur (zie foto voor het bewijs Jan!).

Maar deze aflevering ging eigenlijk over 'En de naam is...' want ondanks veelvuldig oefenen, blijft het lastig om te onthouden waar welke boom staat (zeker als er geen bladeren en vruchten aan staan). Elke boom krijgt nu een zelfgemaakt naambordje. Lekker makkelijk en zo is de pruimenvlaai straks niet per ongeluk toch een appelvlaai.

En de rest van het hooi???

De leer van vandaag: Op een hooimijt kan je niet al het hooi kwijt...

Volgens ons pap kunnen we het hooi toch echt niet zo laten liggen omdat het niet goed is voor het gras. Dus keren maar en op rijen leggen. En nu zoeken naar een minihooipakkenmaker.

Volgens een voorbijganger (een kenner met een gruwelijke hekel aan hooien omdat hij dat vroeger zelf moest doen) is het hooi goed voor paarden, schapen en geiten omdat het kruidenrijk hooi is. Hij schudde eens met zijn hoofd toen hij onze 'grasgresels' zag (je moet zo'n houten hooiriek gebruiken met houten pinnen erin) en hij schudde nog eens met zijn hoofd toen hij onze hooimijt zag (daar kan 3x zoveel op). Toen Raymond hem uitnodigde het even voor te doen, stapte hij nogmaals hoofdschuddend zijn fiets op en fietste verder....

Mocht er nog iemand hooi nodig hebben? Wij hebben nog over!

Hooimijt

Echt hooiweer vandaag....
Gisteravond op internet gezocht naar hoe een hooimijt te bouwen.Er zijn hele mooie, met een beweegbaar rieten dak (misschien iets voor later). Voorlopig willen we het eenvoudig houden en vonden we hier een oud filmpje:
http://www.hooiberg.info/images/Hooiruiter.WMV

En dit is het geworden:

 Onder toeziend oog van:

En..

Site gehackt (oftewel het hek staat er)

En dan opeens gebeurt alles tegelijk. Met groot materieel maar met fluwelen handschoentjes wordt het gras gemaaid door Alfred (van Alfredverhuur.nl) op donderdagavond.

En op vrijdagochtend om 7.00 uur is Karel met zijn collega's aan zet.

Het schapenraster heeft een zogenaamde 'Titanknoop' die verschuiven en inzakken van de draad voorkomt.

En vervolgens ik weer....

Maaien...

Sommige dingen in het leven zijn niet moeilijk. Met internet lijkt de hele wereld ontsloten en zijn alle voorkomende agrarische werkzaamheden eenvoudig te regelen of uitvoerbaar, zeker in een plattelandsgemeente als Nederweert..... niet dus.

Om als niet-agrarisch ondernemer een stukje gras te (laten) maaien is een echte zoektocht uitdaging. Natuurlijk zijn er hele hoop mensen die dat kunnen doen, maar die moet je dan net weten te vinden. Het zoeken liep niet zo vlot, beetje uitstel, nog maar eens rondvragen. En dan: niet kunnen, te ver weg, met vakantie, geen geschikt materiaal. Niemand met een duidelijk aanbod op internet, geen site te vinden.

Uiteindelijk iemand gevonden in Heusden, die dat op hele korte termijn kan doen. En gelukkig maar, want de dag na het maaien wordt het schapenraster gezet. We hebben wel zelf een werkstrook gemaaid met een bosmaaier, om wat ervaring op te doen. Dat is leuk voor een keer, maar toch geen optie om een heel perceel te maaien. Het met de zeis maaien moet vroeger echt een enorme klus zijn geweest. Heel arbeidsintensief en lichamelijk ook niet mis. En dan natuurlijk nog op ruitertjes zetten, optasten op de kar en dan naar de hooizolder brengen. De werkeloosheid wordt weer een stuk minder als de diesel opraakt ;-).

 

Patrijs (Perdix perdix)

Afgelopen voorjaar heeft een paartje Patrijzen de boomgaard in beslag genomen. Tijdens bijna ieder bezoekje werden een of twee vogels waargenomen. Bij de laatste waarneming bleef een vogel gedrukt zitten op de Oude Dijk. Hoewel er geen kuikens zijn gezien, is het heel waarschijnlijk dat ze hier of heel dicht bij hebben gebroed. De bijna vlakdekkende en buiten proporties opschietende Vogelmuur (Reuzenvogelmuur?) in de voormalige moestuin is een welkome voedselbron. De olierijke nootjes en het verse en eiwitrijke groen wordt veel gegeten. Niet verwonderlijk dat de Patrijzen steeds in dat stukje werden gezien.

De Patrijzen zijn een groter wordende bijzonderheid. Meer hierover is te lezen op de site van op http://www.vogelwerkgroepnederweert.nl/11%20projecten.htm .

Naar de knoppen

Een lang en koud voorjaar heeft de bomen er niet van weerhouden het eerste jaar al te bloeien. De Bruine vleeskers bloeit het meest uitbundig. Niet dat het een zee van bloemen is, maar het wit valt toch al op. Zelfs langsrijdend met tachtig km/uur is het wit al te zien. (Overigens vielen in juli 2013 de eerste kersen ook op vanuit de auto! De eerste zes (!) mee naar huis genomen en ‘uitgedeeld’). Vanuit de auto vallen de kleine bloemen van de Hauszwetsch niet op, daar is een rondje tussen de bomen door voor nodig. Verder bloeien een paar appels en laten de peren het dit jaar nog afweten.

De twee noten op de noordhoeken van het perceel hebben de meeste moeite met aanslaan. Mooi vergelijkmateriaal hebben we in onze tuin. Daar staat een notenboom van 15 jaar die het goed doet en jaarlijks flink draagt. In vergelijking met de ‘tuin-noot’ zijn de noten in open veld laat met blad en langzaam groeiend. Hopen maar dat die het volgend jaar beter naar hun zin hebben.